Belinda Thijssen (1970)

Al vanaf haar prille jeugd tekent Belinda. Iedere vrije minuut, op school of thuis had ze een potlood in handen. Haar onderwerpen waren legio: een bruiloft, het circus, een landschap of stadsgezicht, dieren, etc. ‘Eerst schilderde ik alsof het net echt was. Realistisch’. In de artotheek van Atelier Herenplaats was echter minder belangstelling voor haar werk dan voor dat van de anderen. Daarom ging Belinda op zoek naar wat ze nog meer in haar mars had. ‘Wat ik vroeger maakte, was een beetje onzeker. Toen zei Frits (één van de begeleiders van het atelier): ”Je moet alles op zijn kop zetten.”

En dat deed ze. In juni 1992 nam ze symbolisch afscheid van haar oude werk door het permanent tentoon te stellen in de zogenaamde ‘Belinda Tijssen kelder’. Vanaf dat moment liet ze het natuurgetrouwe schilderen los en stortte zich volledig in het experiment. Allerlei materialen en technieken probeerde ze naast en door elkaar uit. Ze schilderde met rollers, palet-messen en met haar vingers, maakte collages, etsen, linoleumsnedes, schilderde met zand en spoot de verf rechtstreeks uit de fles op het doek. Soms verscheurde ze zelfs haar werk om er weer iets nieuws mee te maken.

Ook mentaal pakte Belinda het anders aan. Ze werkte niet langer vanuit een vooropgezet plan, maar liet de vormen ontstaan. Vaak draaide ze tussentijds het schilderij om en schilderde vanuit dit veranderde perspectief er weer een nieuwe voorstelling overheen; een manier van werken die ze nog steeds veelvuldig toepast.‘Voor de kleur kun je juist meer zien als je het schilderij omdraait. Als je hem zo zet blijft hij eentonig, maar als je hem omdraait kun je er beweging in krijgen, of krijg je weer een andere beweging met je kwast.’ Naarmate haar zelfvertrouwen groeide, werd het kleurgebruik expressiever en de penseelvoering vrijer en losser. Deze experimentele zoektocht leverde aanvankelijk abstract werk op: grote vellen papier met krachtige kleurvlakken en trefzekere penseelstreken. Vanuit dit abstracte werk is ze uiteindelijk weer figuratief gaan werken. Uit de expressieve kleurvlakken kropen figuren die met een beetje fantasie van alles voor kunnen stellen. Belinda geeft geen titels: ‘De mensen moeten zelf maar kijken wat ze erin zien.’

‘Voor de kleur kun je juist meer zien als je het schilderij omdraait. Als je hem zo zet blijft hij eentonig, maar als je hem omdraait kun je er beweging in krijgen, of krijg je weer een andere beweging met je kwast.’ Naarmate haar zelfvertrouwen groeide, werd het kleurgebruik expressiever en de penseelvoering vrijer en losser. Deze experimentele zoektocht leverde aanvankelijk abstract werk op: grote vellen papier met krachtige kleurvlakken en trefzekere penseelstreken. Vanuit dit abstracte werk is ze uiteindelijk weer figuratief gaan werken. Uit de expressieve kleurvlakken kropen figuren die met een beetje fantasie van alles voor kunnen stellen. Belinda geeft geen titels: ‘De mensen moeten zelf maar kijken wat ze erin zien.’

Rond 1994 begon Belinda met haar vrouwen-schilderijen. Over waarom ze het lichaam van de vrouw boven dat van de man verkiest, zegt ze: ‘Vrouwen hebben mooie vormen en mooie kleuren. Mooiere kleuren dan mannen. Mannen hebben eigenlijk haast geen kleur’.
Ter ondersteuning van haar werk volgde ze modeltekenles op de Vrije Academie. ‘Dat vond ik erg leuk. Een beetje zoeken. En ontdekken, zo van: Hé, dat kan ik ook gebruiken als onderwerp.’ In diezelfde tijd als de modeltekenlessen liep Belinda stage bij de Rotterdamse beeldhouwer Robert Jan Donker. Daar leerde ze met kalksteen en was werken. Eén van de beeldjes die Belinda daar maakte is in een oplage in brons gegoten en werd vijf jaar op rij als eerste prijs uitgereikt aan instanties die zich inzetten voor een positieve beeldvorming over mensen met een verstandelijke beperking. Ook liep ze stage bij Albert Kramer, eveneens een Rotterdamse kunstenaar met wie ze ook goed kon praten over haar tekeningen. Hij leerde haar werken met polyesther schuimblokken. In 2012 volgt een nieuw beeldje in brons, ook weer een award. Deze “Hans Kröber award” wordt uitgereikt vanuit de cliëntenraad van de Sociale psychiatrie.

Op het droogrek ligt een grote stapel papier waarop Belinda de afgelopen maand heeft gewerkt. ‘Vaak maak ik meerdere schilderijen tegelijk. Die laat ik drogen en dan kijk ik de dag erna weer verder. Dan kan hij weer veranderen, hè?’ Al deze schilderijen handelen over Belinda’s nieuwste inspiratiebron: baby’s.  In tegenstelling tot de vrouwen-schilderijen waar een of twee personen op staan, zijn de baby’s heel divers afgebeeld. ‘Daarmee wil ik laten zien hoe het groeit en wat er verder ontstaat. Het zijn de verschillende maanden, maar het kan ook zijn dat hij zit in de buik, zomaar met de benen wijd. Het is nog steeds een belangrijk thema in mijn werk. Wat ik verder in de toekomst ga doen, is een grote verrassing’.

Belinda is in 2016 gestopt met het werken in het atelier en werkt nu als actrice bij theater Babel.

Tekst: Richard Bennaars

Exposities 

1992  Het Gezicht, nationale, reizende tentoonstelling (catalogus)
1992  Zonder Omweg, Singer Museum, Laren (interview NOS-journaal)
1995  studiereis naar Slovenië i.v.m. tentoonstelling in Galerija Stare Grad, Ptuj
1998  Solotentoonstelling in Galerie StuArt, Bergen op Zoom
1998  Deelname internationale workshop en tentoonstelling Änglar, Gallery INUTI, Stockholm, Zweden (catalogus)
2000  Studiereis naar Japan i.v.m. tentoonstelling in Museum Kyosei No Sato, Amagi-city
2001  “Kromme Krokodil”, Jubileumexpositie 10 jaar Herenplaats,Galerie Herenplaats, Rotterdam
2002  Expositie Unilever, Rotterdam. 2002 “Die Welt: Innen Nach Aussen”, Hamburg, Duitsland
2003  “Bruut”, Galerie Herenplaats in samenwerking met Showroom Mama, Rotterdam
2005  “Gek op Kunst”, Galerie Hollandia, Vlaardingen
2005  Kunst in de buitenlucht expositie “Parkas”
2006  “Who Am I”, grafiek tentoonstelling Galerie Herenplaats Rotterdam
2006  Jubileum expositie “15 jaar Herenplaats”, Galerie Herenplaats Rotterdam
2007  “Colourful world”, Galerie Herenplaats, Rotterdam
2007  “No Name”, Galerie Alte Turnhalle, Bad Durkheim, Duitsland
2007  ”Who Am I # 3”, Galerie Herenplaats, Rotterdam
2008  “Metamorfose”, Galerie Herenplaats, Rotterdam
2008  “KLEI!”, keramiekexpositie Galerie Herenplaats, Rotterdam
2008  Expositie in Niki Kurabu, Tokyo, Japan
2009  Expositie in Het Rijk van Kralingen, Rotterdam
2009  Expositie Kaarisilta Art and Activity Centre, Finland
2010  “Outsider Art Salon”, Galerie Herenplaats, Rotterdam
2011  Expositie Zorgcentrum Crimpenersteyn, Krimpen a/d IJssel
2011  “Who Am I #5” grafiekexpositie Atelier Herenplaats, Rotterdam
2012  “Who am I”, Galerie du haut Pavé, Parijs, Frankrijk
2013 “Face to Face”, Galerie Herenplaats, Rotterdam
2013  “Borelo-Lifemap”, Artium, Fuhuoka, Japan

1993 Keramisch object in parkeergarage Schouwburgplein
1995 Bronzen beeld in opdracht van stichting beeldvorming
2012 ontwerp Hans krober Award
2014 Muurschildering bij “DE MACHINIST”

Workshops gevolgd bij
Henk van Setten
Yvon Koopman
Robert Jan Donker

Lessen model Open Ateliers Rotterdam

Catalogi
1992  “Het Gezicht”
1998  Änglar, Stockholm, Zweden
2000  Holland – Japan

2006  afbeelding van een werk van Belinda is gebruikt voor Beautiful People, o.a. Café Poli servies

Collecties

Collectie van Max E. Ammann, Zwitserland